เมื่อเห็นคิมแทฮยองเปิดประตูเข้ามาด้วยความหื่นกระหายและสายตาอันเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่ายทำเอาจอนจองกุกรีบถอยไปติดผนังด้วยความรวดเร็ว ดวงตาคู่สวยฉายแววหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าหวานสวยซีดลงทันที เมื่อคิมแทฮยองทำการคว้าร่างเพรียวเข้ามาใกล้ๆจนเนื้อแนบเนื้อ จอนจองกุกรู้เลยว่าเหตุการณ์นั้นมันจะกลับมาอีกแน่ๆ ทำให้ปากเล็กรีบเอ่ยขอความช่วยเหลือแต่ว่ากลับไม่มีใครมาช่วยเลยสักคน
“ถอดกางเกงให้ฉัน” คิมแทฮยองออกคำสั่งให้ร่างเพรียวถอดกางเกงให้ตน สายตาก็ส่งสายตาดุดันแกมบังคับจนจองกุกรู้สึกกลัว
ร่างเพรียวของจอนจองกุกค่อยๆนั่งคุกเข่าลง มือเรียวยื่นไปรูดซิปกางเกงให้กับร่างสูงตรงหน้า มือบางค่อยๆเลื่อนไปที่ขอบกางรวมไปถึงอันเดอร์แวร์ของอีกฝ่ายแล้วค่อยๆดึงมันลงอย่างรวดเร็ว แล้วจึงค่อยๆเงยหน้ามองคิมแทฮยองด้วยสายตาอ้อนวอนว่าไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีก แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อร่างสูงนั้นออกคำสั่งให้ร่างเพรียวอมมันเข้าไป
เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาคู่สวยก็เบิกกว้างทันที ใบหน้ารีบก้มลงมองแก่นกายของร่างสูงแล้วจึงรีบเงยหน้ามองคิมแทฮยองด้วยสายตาอ้อนวอนอย่างสุดฤทธิ์ ว่าตนนั้นไม่อยากทำ ทำให้คิมแทฮยองยิ้มออกมาที่มุมปาก มือหนาจับแขนร่างเพรียวแล้วดึงให้ลุกขึ้น
มือเรียวของคิมแทฮยองก็จัดการถอดเสื้อสีขาวของจองกุกออกเหลือเพียงแต่เรือนร่างสวยงาม สายตาคมจ้องมองไปที่เรือนร่างสวยงามที่ปราศจากเสื้อผ้าปกปิด หลังจากที่จ้องมองร่างเพรียวจนพอใจมือเรียวก็เลื่อนไปบีบขย้ำยอดอกสีสวยของร่างเพรียว ส่วนมืออีกข้างก็ลูบไปที่เรือนร่างอันสวยงามของจองกุก จนเลื่อนไปถึงกางเกง
“คุณหนู….” พยายามอ้อนวอนร่างสูงสุดฤทธิ์แต่ร่างสูงก็ไม่ฟังจัดการถอดกางเกงรวมไปถึงอันเดอร์แวร์ของร่างเพรียว แล้วผลิกให้หันหลังให้
นิ้วเรียวยาวพยามที่จะสอดเข้าไปในช่องทางรักสีหวานเพื่อให้ร่างเพรียวนั้นปรับสภาพได้ แต่จอนจองกุกนั้นกลับต่อต้านเป็นอย่างมากโดยการดิ้นไปมาไม่ให้คิมแทฮยองสอดนิ้วเข้ามาได้ จึงทำให้คิมแทฮยองโมโห ร่างหนาจึงล้มเลิกความคิดที่จะช่วยเบิกทางให้ร่างเพรียว มือยาวเลื่อนไปจับบั้นท้ายสวยแล้วดึงให้ช่องทางรักสีหวานมาจ่อที่แก่นกาย
ร่างเพรียวได้แต่เพียงต่อต้านด้วยการพยายามขยับบั้นท้ายหนีแต่อีกฝ่ายก็จับไว้แน่นเลยเหลือเกินจนร่างเพรียวรู้สึกท้อใจ และในที่สุดแก่นกายของร่างสูงก็กดเข้ามาในช่องทางรัก แต่ว่าเข้าได้เพียงส่วนหัว เนื่องจากร่างเพรียวนั้นเกร็งเป็นอย่างมาก สุดท้ายคิมแทฮยองตัดสินใจเลื่อนมือไปที่แก่นกายขององกุกและจัดการกอบกุมแก่นกายของจองกุกแล้วค่อยๆชักรูดขึ้นลงช้า ๆ ให้ร่างเพรียวมีความรู้สึกร่วมกับตนเสียบ้าง
“อ๊า……อ๊ะ…. หยุดนะ…..หยุดนะคุณหนู” พยายามเอ่ยห้ามคุณหนูคิมที่จะพยายามรุกรานช่องทางรักของตน แต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายแก่นกายของคิมแทฮยองก็เข้ามาถึงครึ่งทาง
ดวงตาคู่สวยปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเนื่องจากความเจ็บใจที่คิมแทฮยองกระทำต่อตนตอนนี้ พยายามที่จะเอ่ยห้ามแต่ก็ไม่เคยที่จะเป็นผลซักครั้ง และสุดท้ายเมื่อคิมแทฮยองสอดแก่นกายเข้ามาได้สุดท้ายก็ผลักร่างเพรียวเข้าชิดผนังสีโอรส แล้วแช่ค้างไว้สักพักให้ร่างเพรียวปรับตัวได้
“อ๊ะ…. คุณหนู…อย่าขยับ……อ๊ะ”
และเมื่อจอนจองกุกเอ่ยห้ามว่าไม่ให้ขยับมันทำให้คิมแทฮยองรู้สึกท้าทายเป็นอย่างมาก จึงตัดสินใจกระแทกเข้าไปอย่างแรงและเน้นย้ำทำเอาร่างเพรียวจุกเป็นอย่างมาก มือเรียวยกขึ้นมาปิดปาก ฟันเล็กกัดที่มือเรียวเพื่อไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา
“ตามใจนะ…จองกุกอ่า…. อืม…แน่นชะมัด”
ส่วนล่างของคิมแทฮยองยังกระแทกเข้ามาในช่องทางรักสีหวานของร่างเพรียว แถมยังแรงขึ้นกว่าเดิมเสียอีก ดวงตาคู่สวยของจอนจองกุกมีน้ำตาคลอเล็กน้อยเพราะความเจ็บใจ และความอับอาย ร่างเพรียวรู้สึกขยะแขยงตัวเองเสียเหลือเกิน
“อ่าห์…อืม…..จองกุก…ครางชื่อฉันสิ”
“ไม่…อ๊า….”
เมื่อหลอกล่อให้ร่างเพรียวเอามือออกจากริมฝีปากได้ คิมแทฮยองก็จัดการกระแทกเข้าไปอย่างเน้นย้ำ ซึ่งมันไปโดนจุดกระสั่นของจองกุกพอดี ทำเอาร่างเพรียวครางออกมาแทบไม่เป็นภาษา
“อ๊ะ…แท…. ตรงนั้น”
สรรพนามที่ร่างเพรียวไม่เคยเอ่ยออกมาแต่ตอนนี้กลับเอ่ยออกมาเสียอย่างนั้น น้ำเสียงหวานที่กระเส่าบวกกับใบหน้าหวานที่แสดงถึงความสุขสม ทำเอาคิมแทฮยองพอใจเป็นอย่างมาก มือหนาจับให้ใบหน้าหวานหันมารับจูบอันแสนดุดันของตน ส่วนล่างก็ยังขยับเข้าออกด้วยความรวดเร็ว
“อื้อออออ……..”
“อืม~”
เมื่อป้อนจูบให้ร่างเพรียวจนพอใจแล้ว ก็ค่อยๆผละออก มือหนาที่กอบกุมแก่นกายของร่างเพรียวนั้นชักรูดเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อให้ร่างเพรียวเสร็จไปกับตน ส่วนล่างก็ยังคงกระแทกเข้าออกอย่างรวดเร็วเพื่อเร่งจังหวะให้ถึงฝั่งฝัน
“อ๊า จะเสร็จแล้ว”
“เสร็จพร้อมกันนะ”
น้ำเสียงทุ้มกระซิบข้างหูร่างเพรียวด้วยความอ่อนโยน ทำเอาใจชื้นขึ้นมาไม่น้อย ใบหน้าน่ารักพยักหน้าเพื่อตอบรับ ก่อนที่คิมแทฮยองจะกระแทกเข้ามาอย่างเน้นย้ำอีกสองสามทีก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำกามเข้ามาในตัวร่างเพรียว ส่วนร่างเพรียวเองก็ปลดปล่อยอารมณ์กามเช่นกัน พลางทรุดลงก็พื้นด้วยความเหนื่อยอ่อน ใบหน้าน่ารักของจองกุกค่อยๆเงยมองคนที่ยืนอยู่
กลับไปอ่านต่อด้วยน้า
NC OF JUSTICE_P 